Afscheid met pijn in het hart: ‘Kwiek is echt mijn club geworden’
De tranen en het afscheid voor het publiek waren er vorige week al, maar afgelopen zaterdag speelden Kim Peters en Meike Damhuis echt hun laatste wedstrijd voor Kwiek. Het duel tegen SEW (35-32 nederlaag) vormde het finalestuk voor beide speelsters. “De cirkel is nu rond.”
Zeven jaar geleden speelde Kim Peters haar eerste wedstrijd voor Kwiek 1. “Arthur Langedijk liet mij destijds debuteren,” herinnert de inmiddels 22-jarige cirkelspeelster zich. “Hij is nu trainer van SEW. Dat ik tegen hem mijn laatste wedstrijd speel, is bijzonder. Het maakt de cirkel mooi rond.”
Peters stopt vanwege haar maatschappelijke carrière. “Ik heb fysiotherapie gestudeerd en ga nu de master Manuele Therapie volgen. Daarnaast werk ik vier dagen per week. Dat is niet te combineren met handballen op eredivisieniveau.” Het is een weloverwogen besluit, maar het valt haar zwaar. “Ik heb hier acht seizoenen gehandbald, waarvan zeven in het eerste. Ik woon inmiddels in Raalte en heb mijn vriendinnen en leven hier. Mijn hart ligt hier.”
Een stapje lager spelen is voor Peters geen optie. “In het tweede train je net zoveel als in het eerste, dus dat lukt niet. En spelen in het derde zie ik niet zitten. Dat is echt een stuk lager niveau, dat wil ik niet.” Een terugkeer naar Voorwaarts, de ploeg waar ze opgroeide, lijkt er ook niet in te zitten. “Zeg nooit nooit, maar ik verwacht het niet. Ik heb bij Kwiek zoveel geleerd. Niet alleen op handbalgebied, maar ook als persoon. Ik ben hier volwassen geworden, heb geleerd zelfstandig te zijn. Kwiek is echt mijn club geworden.”
Rechtshandige rechteropbouwer
De 28-jarige opbouwster Meike Damhuis zegt het eerste eveneens vaarwel. “Mijn leeftijd, werk, net een eigen huis: de reden om in het eerste te stoppen is eigenlijk van alles wat. Op een gegeven moment is het klaar en mooi geweest. Ik werk fulltime in de zorg als maatschappelijk werker. Op papier ben ik om vijf uur vrij, maar negen van de tien keer is er een crisis en ben ik later vrij. Daardoor kan ik niet altijd op een training zijn en dat moet wel in het eerste. Ik kan niet geven wat ik wil geven.”
Damhuis valt in het veld op als rechtshandige speelster op de rechteropbouw. “Dat is inderdaad vrij bijzonder. Destijds wilde ik gewoon graag spelen en had ik op de rechteropbouw de meeste kans. Daar trainde ik maximaal op en nu kan ik niet meer anders. Dit is echt mijn positie geworden, op links voel ik me niet meer thuis.”
De opbouwster dacht vorige week tegen Quintus haar laatste wedstrijd gespeeld te hebben, maar mocht tot haar verrassing zaterdagavond nog een keer mee. “Eigenlijk zou Lynn Holtman meegaan en zou ik thuisblijven, maar Lynn werd opgeroepen voor Jong Oranje, daardoor mocht ik alsnog mee. Fijn, want ik vind het altijd leuk om mee te gaan. Maar de wedstrijd tegen SEW was helaas niet zo’n mooie afsluiter. Ik ben heel kritisch … Het is jammer dat we verloren hebben, want we waren aan elkaar gewaagd. In de aanval lieten we supermooie aanvallen zien, maar de dekking liep echt niet.”
Kwiek raakt de kwaliteiten van Damhuis op rechts niet volledig kwijt. De geboren en getogen Raaltese – sinds een week woont ze in Heeten – blijft beschikbaar voor het tweede. “Dan speel ik in de eerste divisie, dat is nog steeds een hoog niveau. Ook daar train ik net zoveel, maar er ligt net iets minder druk op. Als ik een keer niet kan, is dat niet zo erg. Het seizoen is nu afgelopen. Ik ga genieten van de rust en straks weer knallen met het tweede.”
Kwiek – SEW: 35-32
Doelpunten Kwiek: Floor Liefers 7, Anouk van Rijssen 6, Marit Winkels 5, Kim Peters 4, Nel Veldhuis 3, Lisa Bosch 2, Meike Damhuis 2, Jessica Hilbrands 2, Romé Steverink 1
Foto: Kim Peters in actie namens Kwiek tegen haar oude club Voorwaarts