19-01-2019: Lettele – Wesepe (hoofdklasse)
Bron: www.hvlettele.nl
Verslag Lettele
“Wie döt mij wat,…… wie döt mij wat, wie döt mij wat vandage” Dat was menige gedachte na de voortreffelijke wedstrijd tegen Pacelli van vorige week en het refrein van het vrolijke liedje “Op fietse” van Skik, Daniel Lohues. Het beschrijft een fietstocht door het Drentse land en als het niet zo waait dan “giet ’t haost vanzölf”. Dus met de wind in de rug, vertrouwen in het hoofd en de nieuwe tenues gaan we strijd aan met Wesepe. Steun uit de hoek van de concurrentie is er ook, want je moet natuurlijk nooit zeggen dat Lettele nog wel een wedstrijd gaat verliezen. Dat is de goden verzoeken en de tegenstander op scherp zetten.
Wesepe is een tegenstander die we net als Pacelli ook al jaren kennen en helaas één van de laatst overgebleven derby’s. Wesepe is zeker sterker dan de wedstijd in Olst die wij met 23-31 wisten te winnen. We weten ook waar hun kracht ligt en als we dat eruit kunnen halen, dan maken we grote kans.
Weer moeten we de eerste minuten het initiatief aan de tegenstander laten, 0-2. Dat gebeurt ons te vaak. Wel komen we binnen 1 minuut op 2-2 en na 2-3 is de stand na 5 minuten al 4-4. Acht goals belooft een flinke score aan beide kanten. Lettele laat het echter niet zover komen en de verdediging krijgt de aanval van Wesepe goed onder controle en weten geen directe oplossingen te vinden. Na 5-5 scoort Wesepe 10 minuten lang geen doelpunt en loopt Lettele uit naar 11-5. De ruststand wordt 15-10 voor de dames van Lettele.
In de kleedkamer is het geloof in een goede afloop aanwezig, maar ook het besef dat we nog gewoon aan de bak moeten en wìllen, zeker ook in de eerste minuten. We moeten Wesepe bijvoorbeeld niet op 3 doelpunten laten komen, maar zelf scoren. Dat lukt deze keer prima en via 17-10 staat er na 10 minuten al 23-15 op het scorebord, dat overigens hoognodig aan vervanging toe is. Het verschil van 10 doelpunten wordt bereikt, Lettele speelt de wedstrijd rustig en gedegen uit.
Geroezemoes op de tribune en de trillende telefoon in mijn broekzak zijn de hoogtepunten van de laatste paar minuten. Het wordt ons duidelijk dat Pacelli nog niet over onze dreun heen is en verliest bij ESCA met 24-25. Zo zie je maar dat alles doorwerkt. De wedstrijd eindigt net als de vorige keer met 8 doelpunten verschil in ons voordeel, 30-22. Wij gaan lekker verder, verder met trainen en ons voorbereiden op de volgende wedstrijd, tegen T.V.O. op zaterdag 26 januari om 19.30 in Sporthal de Pol in Bentelo.
Voor ons staat één ding vast en dat is dat we het helemaal zelf moeten en gaan doen. Dat was aan het begin van de competitie zo en dat zal zo blijven tot aan de laatste wedstrijd van de competitie. Alles wat een ander voor je doet is prachtig, mooi meegenomen en kan de fietstas in. En om dan maar met Skik te eindigen: “Hebben de banden vol met wind, nee wie’j hebt ja niks te klagen….”.
Hilde – Ciska – Anouk S – Maaike 1 – Suzan 1 – Bianca 5 – Milou 8 – Ilse 5 – Yara 7 – Jolien – Anouk O 3 en Inge.