Kwiek heeft plannen voor eigen sporthal: ‘We zijn het stadium van dromen al voorbij’
Al jaren is sportcentrum Tijenraan de vaste thuishaven voor handbalvereniging Kwiek, maar aan dat vertrouwde beeld lijkt binnenkort een einde te komen. Door de aldoor stijgende kosten en de beperkte capaciteit kijkt de Raalter eredivisionist uit naar een eigen thuishonk.
“Als je naar een wedstrijd van Bayern München gaat, zie je al van ver waar het stadion staat. Een geweldig voetbalstadion, helemaal in het rood uitgelicht. Echt de arena van de club. Hoe gaaf zou het zijn als we met Kwiek ook zo’n eigen arena hebben?” Michel Rabelink, voorzitter van de grootste handbalvereniging in de regio, ziet het al helemaal voor zich. De spreuk ‘If you can dream it, you can do it’ hangt niet enkel voor de vorm op zijn kantoor. “We zijn inmiddels al verder dan het stadium dromen. We hebben in Raalte enkele opties op het oog, twee nieuwbouwlocaties en een bestaand object, waar een eigen accommodatie gerealiseerd zou kunnen worden. We hebben ook al enkele investeerders gevonden die graag met ons mee willen denken.”
Een sportarena met twee handbalzalen, enkele beachvelden, padelbanen en wie weet ruimte voor een sportschool, fysiotherapie of zelfs kinderopvang. Rabelink ziet onbeperkte mogelijkheden: “Een multifunctioneel centrum waar heel Raalte wat aan heeft. We willen er echt ons thuishonk van maken. Met foto’s van bekende oud-speelsters aan de wand, met een sportcafé dat de juiste sfeer ademt en met veel sponsormogelijkheden. Als we onze eigen accommodatie kunnen exploiteren, hebben we de vrijheid om te doen wat we willen.”
Capaciteitsproblemen
Die vrijheid ervaart Rabelink nu niet. Kwiek speelt al jaren alle thuiswedstrijden in sportcentrum Tijenraan, dat eigendom is van de gemeente Raalte en geëxploiteerd wordt door Sportbedrijf Raalte. De handbalclub is met ruim vierhonderd leden veruit de grootste vereniging die gebruik maakt van het complex aan de Zwolsestraat. De twee aanwezige sportzalen bieden echter niet voldoende ruimte. Met volleybalclub Salvora, de badmintonvereniging uit Raalte en nog zo’n twintig andere clubs zijn vooral de piekuren – eind van de middag, begin van de avond – meer dan volgepland. Voor trainingen wijken veel teams van Kwiek daarom nu al uit naar de sporthal van het Carmel College of de spelzalen Kwintijn en De Berkte. “We zijn een van de weinige clubs die op dit moment juist een groei van het ledenbestand ziet”, vertelt Rabelink. “Vooral bij de jongste jeugd hebben we een enorme aanwas. Sinds 2019 is de F- en H-jeugd meer dan verdubbeld. Zij trainen nu nog eenmaal per week, maar gaan als ze ouder zijn ook vaker trainen. De capaciteitsproblemen zullen dus alleen maar toenemen.”
Voor iedereen toegankelijk
Een ledenstop is Rabelinks grootste nachtmerrie. “Daar stevenen we nu wel op af. Voor de buitenwereld lijkt Sportbedrijf Raalte het heel mooi voor elkaar te hebben, maar het piept en het kraakt en een toekomstvisie ontbreekt. Per 1 september gaan de huurtarieven weer omhoog. De gemeente heeft ze met vijf procent geïndexeerd. Ik begrijp heus dat Tijenraan zo rendabel mogelijk moet zijn, maar wij kunnen dit niet meer compenseren. We betalen nu al bijna zeventigduizend euro per jaar aan huur, terwijl we tachtigduizend euro aan contributies innen. Reken maar uit hoeveel er dan overblijft voor de overige kosten. Het zou betekenen dat we de contributies weer flink moeten opschroeven. Dat willen we niet. Er zijn nu al leden die bij Stichting Leergeld Salland moeten aankloppen om te kunnen sporten of die helemaal niet sporten omdat ze het niet kunnen betalen. Sport, en in ons geval handbal in het bijzonder, moet voor iedereen toegankelijk blijven en niet alleen voor de ‘elite’.”
Betalen voor extra tribune
Sportbedrijf Raalte biedt Kwiek bovendien weinig mogelijkheden om extra inkomsten te vergaren, stelt Rabelink. “Het Sportbedrijf en het Sportcafé denken daarin wel met ons mee, en we vinden elkaar ook op verschillende vlakken, maar zij zijn ook aan regels gebonden. We mogen in de hal bijvoorbeeld maar maximaal negen sponsorborden ophangen, waarvoor we jaarlijks ook nog 150 euro per bord moeten betalen. Wij ontvangen geen inkomsten van het Sportcafé, terwijl we wel grote toernooien organiseren die ons tienduizenden euro’s kosten. Zelfs voor het gebruik van een extra tribune of een vergaderzaal moeten we betalen.”
Gesponsorde kleedkamers
Een eigen accommodatie is voor Rabelink dan ook eerder noodzaak dan wens. “Als we zo doorgaan, gaan we aan ons eigen succes ten onder. We moeten een goede toekomstvisie hebben. Daar hoort een levensvatbaar en bestendig exploitatiemodel bij. Daarom is er enkele jaren geleden al een commissie opgesteld met de toenmalige voorzitter van Kwiek en enkele ondernemers, om de mogelijkheden te onderzoeken. We hebben gesproken met andere verenigingen in de gemeente Raalte en verderop in het land die hun eigen sporthal exploiteren. We hebben inzage gekregen in de exploitatiecijfers en hebben zo gezien dat het vooral veel kansen biedt op het gebied van sponsoring en horeca-inkomsten. Je kunt de hele hal volhangen met reclameborden en ook het complex zelf en de kleedkamers kunnen de naam van sponsoren dragen. De kantine-inkomsten gaan naar de club zelf toe. Bovendien kun je met je eigen horeca mini-jobs voor je leden creëren: voor een paar euro per uur kunnen zij een bardienst draaien. Met een eigen thuishonk creëer je een veel grotere betrokkenheid onder je leden. En het gaat verder dan alleen onze eigen vereniging. Het is ook supergaaf voor de wijde regio. We hebben de ruimte voor alle handbalclubs in de regio om bijvoorbeeld scheidsrechters of trainers op te leiden of toernooien te organiseren. Zo kunnen we samen van Salland een nog groter handbalbolwerk maken.”